Mensen die goed kunnen koken en daar ook plezier aan beleven, die mensen benijd ik. Het zijn mensen die met liefde, aandacht en geduld een gerecht kunnen klaarmaken – ik geloof dat het gelukkige mensen zijn. Ik kan niet goed koken en zie het meer als een noodzakelijke handeling. Wat dat voor mijn geluk betekent, daar ben ik nog niet helemaal over uit.
Ik kan tosti’s bouwen, eitjes bakken en een pasta in elkaar draaien. Een stuk vlees braden, aardappels koken en groenten bereiden, dat gaat ook nog. Daar houdt het wel een beetje op. Beschamend, maar ook overzichtelijk. Ik leef een klein, eentonig en waarschijnlijk tragisch culinair bestaan.
Snap en Vok kwamen langs en maakten een curry klaar. Dat doen ze vaker, zoals veel vrienden regelmatig op bezoek komen om voor me te koken – niet omdat ze me proberen te redden van de magnetronmaaltijddood denk ik, maar omdat ze zelf wel fatsoenlijk willen eten als we elkaar zien. Ik hoef zelden iets te doen, los van het aanzetten van een oven, het aanreiken van keukengerei of het snijden van het een of ander. Het eten was ondanks mijn inmenging heerlijk en daarna gingen we voor anker op de bank met een paar flessen wijn.
Met al mijn goede vrienden heb ik altijd het gevoel dat we per ongeluk samen zijn gebracht en dat onze levens op alle momenten toch naadloos samenvallen. Altijd als ik mijn vrienden zie, voelt het als een betere voortzetting van een dag die ik alleen heb doorgebracht. Halverwege de avond keek ik naar Snap en Vok en dacht aan de keren dat we eerder op een bank, in een park of op een balkon zaten en dat we dat nog heel vaak zouden doen. En hoe die gedachte me gerust stelde: hoe het leven ons ook nog te grazen zou nemen, er zouden altijd banken, parken en balkons zijn. En wijn.
Vijf flessen later brachten Snap en ik Vok naar de bus en op de terugweg liepen we een eindje om. We ontdekten een verloren stukje Amsterdam, klommen over een hek en keken uit over het IJ. We zwegen, tot Snap verzuchtte dat dit wel eens geluk zou kunnen zijn: een verwaaide avond, voeten boven het water en oneindig de tijd. Ik weet niet of het door de curry kwam, maar ik sprak hem niet tegen.
Reactie plaatsen
Reacties